Төр өөртөө итгэдэг үү?

Сүүлийн үед барилгын салбарынханыг төрийн за­хирамж, шийдвэрийг үл ой­шоосон том толгойтнууд гэх ойлголт олны дунд төрөөд байгаа.

Гэтэл энэ нь нидэр дээрээ өөрөө өөртөө итгэл алдарсан төрийн үйл ажиллагаатай холбоотой юм. Тодруулбал, барилга барих зөвшөөрөл хүсч, учир утга нь үл олдох давхардсан олон зөвшөөрөл авч гарын үсэг цуглуулах эрэлд барилгынхан морддог.

Ерөнхийдөө барилга барихыг хүсэгч этгээд нэн тэр­гүүнд өөрийн эскиз зургаа барин нийслэлийн Барилга барих комиссын хуралд орсноор “урт аялал” эхэлнэ. Энэ хуралд тэнцвэл архи­тектор төлөвлөлтийн даал­гавар гаргуулж, Улаанбаатар хотын ерөнхий архитектороос баталгажуулсан гарын үсгийг нь авах ёстой. Ингэж чадвал барилгын ерөнхий зургийг зуруулах эрхтэй болж байгаа нь тэр.

Гэхдээ зураг зуруулахаас өмнө гүйцэтгэгч компани тус­­гайл­сан зөвшөөрлийг авах хэрэгтэй. Энэ нь дулаан, цахилгаан, ус суваг, цахилгаан холбоо гээд барилгад шаардлагатай тех­­­никийн нөхцөлийг бүр­­­дүүлэх үйл явц юм. Цаг хугацаа шаардах зөв­шөөр­­лийг мөрөөдсөөр, урт дараал­лын дараа арайхийж барилгын зургаа бэлэн болгоно.  Зөвшөөрөл хүсэх аян энэ хүрээд дуусч байна уу гэвэл бас үгүй. Дахиад л бэлэн болгосон зургаа бариад газрын харилцаа, барилга, геодези, зураг зүйн газарт экспертизээр оруулах хүсэлт гаргана. Харин эндээс сүүлийн гэж болох магадлалын ерөнхий дүгнэлтийг авдаг юм байна.

Хамгийн сүүлийн шат буюу Нийслэлийн мэргэж­лийн хяналтын газраас барил­га эхлүүлэх зөвшөөрөл хүссэн бичгээ хүргүүлнэ. Үүнд ялгаатай зүйл бий. Хэрэв тухайн барилгын өндөр 16 давхраас дээш бол Мэргэжлийн хяналтын Ерөнхий газарт, доош өндөр бол Нийслэлийн мэр­гэжлийн хяналтын газарт хандах хэрэгтэй. Ингэж байж л барилга барих зөв­шөөрлөө бүрдүүлж байгаа нь тэр, хөөрхийс. Барилга барих гэж ёстой л харганын ноос түүж эсгий хийхийн үлгэр шиг юм болно.

Өөрөөр хэлбэл, жилийн тав­хан сард нь үйл ажиллагаа явуулах боломжтой барилгын салбарынхан шат дараал­сан олон зөвшөөрлийн хойноос явсаар хамаг цаг хугацаагаа зарцуулчихдаг. Барилгынхан үнэт цагаа бичиг цаасанд өгчихдөг хачин тогтолцоо бий болоод удаж байгаа юм.

Ерөнхийдөө үүнийг төр өөрөө өөртөө үл ит­гэсэн байдал гаргаж, бүтээн бай­гуулалтыг боомилж, дарамт учруулж байдгийн нэг жишээ гэхэд болно. Тэгэхээр төр өөртөө итгэж бай­гаагаа харуулж, энэ олон дав­хардсан зөвшөөрлийг цэгцлэх цаг хэзээ юм бол.

Хамгийн бухимдал төрүүл­мээр зүйл нь бүтэн жил хөө­цөл­дөж байж бүтээсэн захирамж, шийдвэр, гарын үсэг нь ганцхан жилийн настай. Нэг байгууллагаас нөгөөд шилжин хэдэн сараар үргэлжлэх барилгын зөвшөөрлөө хүлээх зуур түрүүчийн авсан зөвшөөрөл нь хүчингүй болдог бүр том асуудал. Тэгэхээр том дарга нарын хойноос хөөцөлдөж байж арай гэж олж авсан зөвшөөрлөөрөө барилгаа босгоно гэвэл хэдэн жилийн нүүр үзэх нь бололтой.

Ингэж олон байгууллага дам­­жуулж зөвшөөрөл өгч байхаар нэгдсэн нэг зөв­шөө­­рөлтэй болгочихвол ба­рилгын салбарынхан бага­­хан хугацаанд барилга барьж, их хугацаанд зөв­шөөрөл хөөцөлдөхгүй байх сайн талтай. Ингээд бодохоор барилгын салбарыг боо­милох бус, хууль эрх зүйн таатай нөхцөлийг төр өөрөө бүрдүүлэх ёстой биш гэж үү.

Эх сурвалж: “Өглөөний Сонин”