ХОГ БИШ, БИДНИЙ СЭТГЭЛГЭЭ БОХИР

Хог хаясан хүнийг “Та юмаа унагаачихлаа” гэдэг үгээр ичээж байя гэж цахим ертөнцийнхөн “тохиролцсон” билээ. Энэ сайхан уриалгыг дэмжиж, хог хаяж буй хүмүүст дамжуулахад муухай харах хүн олон байлаа. Бас “Уучлаарай” гэж хэлээд хогоо авч явах хүн ч олон таарсан шүү. Харин нэг удаа халааснаасаа цаас цувуулан хаяж байгаа хүнд энэ үгээ хэлээд, төсөөлмөөргүй хариу сонсдог юм байна. “Чамд хэрэгтэй бол түүгээд ав л даа” гэж хэлсэн тэр хүнийг хараад үнэхээр цочирдох шиг боллоо.

Тэгээд л хог хаягдал ил задгай бөөгнөрч байгаа нь хогийн сав байхгүйгийнх биш, сэтгэлгээний дутагдал болохыг бага зэрэг гадарласан юм. Манай нийслэлд хогийн сав нэг их байдаггүй нь үнэн. Энэ үнэнийг батлахын тулд зургаадугаар сарын нэгнийг онцолж болно. Өмнөх жилүүдийн энэ өдөр Сүхбаатарын талбай хогондоо дарагдан өнжиж байгааг бүгд л харсан. Гэсэн ч энэ жил ахиухан хогийн сав байрлуулчихаагүй нь яах аргагүй Нийслэлийн хот тохижуулах газрын буруу. Иймэрхүү алдааг манайхан өлгөж авахдаа гаргууд тул өөрсдийн хаясан хогийг хүнийх юм шиг л ярьдаг билээ. Тэгэхээр байнга л хогийн савгүйгээр шалтаглан гудамжинд хог тарьж байгаа иргэд бид хогоо “халааслахад” суралцах хэрэгтэй юм шиг ээ.

Хотын соёлт иргэн гэж боддог, ярьдаг хэрнээ самрын ясыг нирхийтэл асгаж, машиныхаа цонхоор цаас чулуудсан хэвээр байвал юу ч өөрчлөгдөхгүй. Адаг лаад л орон нутгаас шилжин ирж буй оюутнуудад энэ зан халдах байлгүй. Гаднын зарим оронд аялж явахад уугаад дууссан ундааны лааз, бананы хальсаа ч хаяж зүрхлэлгүй бариад алхах үе бидэнд бий. Газарт нэг ч цаасны тасархай үзэгдэхгүй болоод л тэр. Харин манайд бол гаднынхан байнга л хог хаяж харагдах нь тоогүй. Гэсэн ч энэ бүхэн бидний л тэдэнд үзүүлсэн үлгэр дуурайл юм хойно, хэлээ хазаад л өнгөрөхөөс яалтай. Нийслэлийн иргэд бид л хотдоо өөриймсөг хандах нь чухал. Ийм хандлага л биднийг хоггүй гудамжинд хүргэнэ.