Төрдөө үнсүүлээд тэнгэрийн орондоо мориллоо доо, буурай минь

БӨХИЙН БААСТ /1921-2019/

1921 оны намар Баян-Өлгий аймгийн Алтанцөгц сумнаа хүмүүн биеийг олон мэндэлсэн Хөдөлмөрийн баатар, Ардын уран зохиолч, Соёлын гавъяат зүтгэлтэн
Монголын утга уран зохиолын ертөнцөд хэлэх үгтэй хийсэн юмтай гавъяатан, олны оюуныг умдаалагч туурвигч, бусдын төлөөх сэтгэлт ховорхон хүмүүн, монголын түүхийн амьд гэрч монгол түмний хүндлэлийг хүлээсэн нэгэн ноён нуруу ийн харван одлоо. Алт шиг хүмүүс минь шил даран тэнгэрийн орноо заларч буй нь сэтгэлийн гаслан.

Тэрээр 2018 оны арванхоёрдугаар сарын 28-нд Ерөнхийлөгч Х.Баттулгаас Хөдөлмөрийн баатар цол тэмдгээ авах үедээ:

-100 насныхаа босгон дээр төр түмний хишиг ийм өндөр шагнал авсандаа баярлаж байна. Монгол Улсдаа 86 жил завсаргүй зүтгэсэн хүн. Тийм учраас төр минь үнэлж энэ шагналыг өгсөн байх гэж бодож байна. Нас минь хэдий дээр гарсан ч хоёр таягтайгаа байгаа. Миний хоёр таяг бол бичих, унших хоёр” хэмээж байсан юм.

Б.Бааст монголын шинэ үеийн уран зохиолын “амьд архив” төдийгүй зохиолч, уран бүтээлчдэд үлгэр дуурайл болсон, XX зууны их утга зохиолын томоохон төлөөлөгчийн нэг билээ. Тэрбээр МЗЭ-ийн шагнал /1966/ – “Намрын уянга”, “Дарьсүрэн” туужаараа, Д.Нацагдоржийн нэрэмжит шагнал /1969/ – “Хангайн бор” тэргүүтэй холбоо туужаараа, Монгол улсын Соёлын Гавьяат Зүтгэлтэн /1999/, Монгол улсын Ардын Уран Зохиолч цол /2006/ хүртсэн юм.

Талийгаачийн ар гэрийнхэн, ах дүү төрөл төрөгсдөд нь гүн эмгэнэл илэрхийлье.