Эрлийз Хурлийз Хунхууз Шоохууз гэхийн учир….

Монгол хүн чухам яагаад хятадуудтай цус холилдож болохгүй тухай олон мянган жилийн турш манай ард түмний ажиглаж тогтоосон нэгэн зүйл бодит үнэнийг дурьдъя.

1. Монгол үхэр, сарлаг хоёрын дундаас “Хайнаг” төрөх бөгөөд хайнаг нь бие сайхан, том, бяр чадал ихтэй. Гэхдээ Монголчууд хайнагаар бух тавьдаггүй. Харин монгол, хятад хоёрын дундаас “Эрлийз” төрөх бөгөөд ихэвчлэн бие бялдар том, царай зүс сайн.

2. Монгол үхэр хайнаг хоёрын дундаас “Ортоом” гэгч төрөх бөгөөд ортоом нь бие бялдар том байж болох боловч ашиг шим муу, усан нүдтэй, ган зудад тэсвэр муу.

Харин монгол хүн, хятадын эрлийз хоёрын дундаас “Хурлийз” гэгч төрөх бөгөөд хурлийз нь “Ортоом” үхрийн нэгэн адил бие бялдар том жижиг янз янз байж болох боловч давхраагүй бөлцгөр, галгүй усан нүдтэй, бие эрхтний хувьд хэлбэр галбир муу, бор хар эсвэл цонхигор царайтай, хүний мөс чанар муу гэдэг.

3. Монгол үхэр “Ортоом” хоёрын дундаас “Доль” гэгч үхэр гарах ба доль нь бие давжаа, ашиг шим үр төл муу, ган зудад тэсвэргүй. Харин монгол хүн хятадын “Хурлийз” хоёрын дундаас “Хунхууз” гэгч гарах бөгөөд хунхуузын бие бялдар ихэвчлэн давжаа, царай муутай цонхигор, сул дорой, өвчин эмгэгт нэрвэгдэмтгий, галгүй усан нүдтэй, үр хүүхэд цөөн нас богино.

4. Монгол үхэр “Доль” хоёрын дундаас “Усан гүзээ” гэгч үхэр гарах бөгөөд усан гүзээ нь ихэнх тохиолдолд мал болдоггүй эсвэл нэгээс хоёр насандаа үхдэг, үр төл гэж бараг байдагүй. Харин монгол хүн, хятадын “Хунхууз” хоёрын дундаас “Шоохууз” гэгч гарах ба “Шоохууз” нь болох нь цөөн, хүн болж өсөн торнилоо ч бие эрхтний ямар нэг согогтой, эмэгтэй “Шоохууз” нь хүүхэд гаргадаггүй, гарсан ч амьдрах чадвартай нь ховор, эрэгтэй нь ихэвчлэн үргүй. Ийм байдлаар хятад хүнтэй цус холилдвоос 4-5 дахь үеийн дараа үр удам нь тасардаг жамтай ажээ.

Жавхаа