“Монгол хүн хятадуудтай цус холилдож болохгүй бодит шалтгаан”

▪1.Монгол үхэр, сарлаг хоёрын дундаас “Хайнаг” төрөх бөгөөд хайнаг нь бие сайхан, том, бяр чадал ихтэй. Гэхдээ Монголчууд хайнагаар бух тавьдаггүй. Харин Монгол, Хятад хоёрын дундаас “Эрлийз” төрөх бөгөөд ихэвчлэн бие бялдар том, царай зүс сайн.

▪2.Монгол үхэр хайнаг хоёрын дундаас “Ортоом” гэгч төрөх бөгөөд ортоом нь бие бялдар том байж болох боловч ашиг шим муу, усан нүдтэй, ган зудад тэсвэр муу. Харин монгол хүн, хятадын эрлийз хоёрын дундаас “Хурлийз” гэгч төрөх бөгөөд хурлийз нь “Ортоом” үхрийн нэгэн адил бие бялдар том жижиг янз янз байж болох боловч давхраагvй бөлцгөр, галгүй усан нүдтэй, бие эрхтний хувьд хэлбэр галбир муу, бор хар эсвэл цонхигор царайтай, хүний мөс чанар муу гэдэг.

▪3.Монгол үхэр “Ортоом” хоёрын дундаас “Доль” гэгч үхэр гарах ба доль нь бие давжаа, ашиг шим үр төл муу, ган зудад тэсвэргүй. Харин монгол хүн хятадын “Хурлийз” хоёрын дундаас “Хунхууз” гэгч гарах бөгөөд хунхуузын бие бялдар ихэвчлэн давжаа, царай муутай цонхигор, сул дорой, өвчин эмгэгт нэрвэгдэмтгий, галгүй усан нүдтэй, үр хүүхэд цөөн нас богино.

▪4.Монгол үхэр “Доль” хоёрын дундаас “Усан гүзээ” гэгч үхэр гарах бөгөөд усан гүзээ нь ихэнх тохиолдолд мал болдоггүй эсвэл нэгээс хоёр насандаа үхдэг, үр төл гэж бараг байдаггүй, үр төл гаравч мал болох нь үгүй. Харин монгол хүн, хятадын “Хунхууз” хоёрын дундаас “Шоохууз” гэгч гарах ба “Шоохууз” нь хүн болох нь цөөн, хүн болж өсөн торнилоо ч бие эрхтний ямар нэг согогтой, эмэгтэй “шоохууз” нь хүүхэд гаргадаггүй, гарсан ч амьдрах чадвартай нь ховор, эрэгтэй нь ихэвчлэн үргүй.

Ийм байдлаар хятад хүнтэй цус холилдвоос 4-5 дахь үеийн дараа үр удам нь тасардаг жамтай ажээ.
Эх сурвалж: http://khoshinshog.com/4147
———————————————————————
Монголыг мөхөөх нанхиадын
эртнээс эдүүгээ, цаашид ч үргэлжлэх
“ГУРВАН ИЛТГЭЛ●ТАВАН ӨГӨӨШ”
хэмээх цогц бодлого & үйлдэл.

Эртний хятад [нанхиад]-ын төрийн зүтгэлтэн Жя И бол түрүү МЭӨ II зууны Хан улсын Хан Вэнь Ди хааны түшмэл юм.

Манай Хүн улс буюу Хүннү гүрний 2 дахь хаан Модун хааны хүү Луустайн /МЭӨ 174-161 онд хаанчилсан/ үед амьдарч байсан Жя И нь Хүннү гүрнийг доройтуулах бодлогыг голлон хариуцаж, бүхэл бүтэн цогц систем бодлогыг боловсруулжээ.

Түүний системийг “Гурван илтгэл●Таван өгөөш” гэж нэрлэдэг байна. Хойч үеийн Хятадын хаадын төрийн бодлогод ихэд нөлөөлж уламжлагдсан гэж үздэг.

Жя И өөрөө “Хэрэв намайг Хүн улсын өмнөд хил дээр суулгавал би тэднийг дагаар оруулж чадах болно” хэмээн бардам ярьж үгүүлдэг, сургадаг байсан ажээ.

Энэ удаад Жя И-гийн “Таван өгөөшийн арга”-г хураангуйлан толилуулж байна.

#А1.“НҮДИЙГ НЬ ЭВДЭХ ӨГӨӨШ”
-Хүннүгээс хятадыг дагуулагчид болон хятадад дагаар орогсдыг их бага гэж ялгалгүй өнгөт хувцас, үнэт эдлэлээр бялхуулна. Үүнийгээ бусдад дэлгэрүүлэн сурталчилах агаад бусад Хүннү нар атаархан хорсч, бас дагаар орохыг илүүд чухалчлан эрмэлзэх болно.

#Б2.“АМЫГ НЬ ГЭМТЭЭХ ӨГӨӨШ”
-Хүннүгийн элч ба арилжаачдыг ямагт архи дарс, элбэг идээ будаагаар дайлна. Бусад нь сонсоод мөн чингэж дайлуулахыг эрмэлзэн, бидэн рүү зорьж тэмүүлэх багөөд сэтгэл дасна.

#В3.“СОНОРЫГ НЬ МУУТГАХ ӨГӨӨШ”
-Дагаар орсон Хүннү нарын дотроос авъяас чадвартайг нь онцлон өргөж, хаан өөрийн биеэр шагнан урамшуулах ба магтаалын үг, бахдуулах аялгууг улам улам дуурсгана. Үүнийг Хүннү нар сонсвоос бүгд өөрийгөө “Авъяастан” хэмээн бодох учир манай хаанаас өргөмж, сайшаалыг горилон бие биеэсээ хоцрохгүйг хичээн өрсөн нанхиад лугаа болгоомжлол үгүйгээр тэмцэн ирэх болой.

#Г4.“ӨРЦИЙГ НЬ ГЭМТЭЭХ ӨГӨӨШ”
-Дагаар орсон язгууртнуудыг угийн байснаас нь илүүтэй өнгөн тал дээр нь хувилах, хувиргах ёстой. Ингэснээр тэдний харилцан атаархах нь ихэснэ. Өөр хоорондоо битүү сөргөлдөж давуу хүчийг биднээс эрэл хийж өмнө минь ирэх болно.

#Д5.“СЭТГЭЛИЙГ НЬ ХУВИРУУЛАХ ӨГӨӨШ”
-Дагаар орсон язгууртнаас цөөнийг сонгож, хаан өөрийн шадар болгоод, унтаж босох, ууж идэх аль нь боловч тэдний хамт байваас бусад нь мөн тэмцэлдэнэ. Ингээд эзэн, сайд, ихэс харцас харилцан атаа санаж өөр хоорондоо сэтгэл хувирна.

Ерөнхий санааг нь товчлон буулгаваас ийм байна. Угсаатны төрх төлөв, сэтгэл зүйд айхтар харгалзсан арга байгаа биз.!

Жя И сайдтан эцэст нь дүгнэж хэлэхдээ:
…“Таван өгөөшийг тодруулснаар Хүннүгийн дотоодод лавтайяа харилцан сэргийлж, арсалдан сэжиглэх болно.
~Хүннүгийн хаан унтавч нойр үгүй, хол барих нум атгаж, эсгий гэрийн буландаа оцойн, зүүн барууныг ажиж, хүн болгоныг өшөөтөн хэмээн хардаж сэрдэх болно” гээд үүнийгээ “Хүннүгийн эзэн хаанаас албатыг нь булаах” гэж томъёолсон юм.

Монголын эртний төрт улсууд (Хүн, Сүмбэ, Нирун, Хитан …) бүгд л Жя И-гийн энэхүү хар системийн хор хөнөөлийг их бага алин боловч амссан юм.

XVII зуунд Манж (Да Чин) улс Хятад орныг эзэгнээд аажмаар Нанхиад түшмэдийн нөлөөнд автаж Жя И-гийн хар системийн хөврөлийн хор уршигаар мөхөж алга болжээ.

Өмнөд Монголыг, Төвд, Уйгарыг уусган хордуулахдаа “Таван өгөөшийн арга”-ыг ашиглаж ирсэн, санасандаа ч хүрч буйг үгүйсгэх арга.

Энэ арга нь нэг өдөр, нэг сар, нэг жил бус нэгэн жаран болон зууны дараа үр дүнгээ өгдөг болохыг ч Жя И өөрөө хэлж байсан бөгөөд энэ нь нэг, нэгдмэл хан үндэстэн бүрэлдэх үндэс нь болж ирсэн байна.

Харь #улс, хөрш #орныг цэрэг, зэвсгийн бөөн хүчээр бус алсад доншуучлан суурьших нанхиад иргэний ганц нэг боловч, цөөн хэсэг эр хүйстэн бүлгийн цувааг үл тасалдуулж, эргэн сүлбэлдэх гинжин холбоосыг эс мартагнуулж, алгуур аажмаар ямх хөрөнгөөр чимх чимх тэтгэх, үрс хойчийг данслан ургийг хөтлөх, тэдэн лугаа тэтгэлгийг үл огоорвоос хожмын эрин бидний болох буй заа хэмээн Жя И түшмэд хятадын уламжлалт нанхиад төрийн хар бодлогын тогтолцоог бий болгож чадсан бололтой.

Үүнийг уншигч ТА гэгээн оюундаа болгоож чухамхүү хаана энэ арга хэрэгжиж буйг тунгаана биз ээ. Тиймээс өнөөдөр Монгол, Монголчуудыг “Таван өгөөшийн арга”-аар алгуурхан аажим аажмаар урвуулж буйг анхаарах хэрэгтэй болов уу.! Сэржлэхтүн. Эс бөгөөс мөхөл.