Аварга малчныг ангайлгасан секс хос

Үзээгүй юмаа нүдээр үзэж үхэр цам харайхыг харлаа гэдэг. Ийм л зүйлийг “Аймгийн аварга малчин” Пүрэвжав үзжээ. Эцэг эх нь улсын аварга, зургаа, долдугаар таван жилийн гавшгайч явсан болохоор Пүрэвжав наймдугаар анги төгсөөд л мал дээр гарсан байгаа юм. Захиргаадалтын нийгэмд гэр бараа барьж, нэгдэл нийгмийн суурь хонийг малласаар арван жилийн дараа Аймгийн аварга малчин болж, өргеө цагаан гэр, планет-4 мотоциклиор шагнуулж байсан удаатай. Гэвч ерэн оны ардчилал гарч мань эр хувьцааныхаа тасалбараар хэдэн малаа өөрийн болгож, хоёр идэхгүй хоосон хонохгүй өдий хүрчээ. Зах зээлийн нийгэмд өсөж торнисон хүүхдүүд нь цугаараа төв суурин газар бараадсан, хоёр нь бүр Өмнөд Солонгост ажиллаж амьдардаг тул тэрбээр тавь гарсан хойноо эхнэртэйгээ хоёулахнаа таван зуун толгой малаа адгуулан амьдардаг аж.

Хаврын яргуй цухуйх үеэр Пүрэвжав ганцаараа хэдэн хонио туугаад отор нүүдэлд гарчээ. Хурдан буу, анч нохдоос өөр хань болчих зүйл нь хүлээн авагч. Тэрийгээ асаачихаад сар гаруй отор хийж явахдаа дээр өгүүлсэн үзээгүй юмаа үзэж, сэтгэл санаа нь үймэрсэн байна. Хаврын тарчигхан тэр орой Пүрэвжав хэдэн хонио эзгүй уулын сархианд хариулж явахад төөрч будилсан ноолуурын ченж эхнэр нөхөр хоёр машинаа голын шаварт суулгачихаад тэдний майханд ирж хоног төөрүүлжээ. Хамаг хувцас нь шавар шавхай болчихсон, даарч хөрсөн, өлсөж цангасан хоёрыг Пүрэвжав монгол хүний зочломтгой зангаар дулаан дээл өмсүүлэн, ааг амтагдсан цай, борцтой бор шөлөөр дайлжээ. Хамаг хөлс нь сад тавьсан тэр хоёр “Ямар азаар таньтай таарав даа.

Эзгүй ууланд харангадаж үхэх, эсвэл чоно нохойн хоол болох байх хэмээн түгшиж явлаа” гэцгээнэ. Оторт гарснаасаа хойш арван хэдэн хоног хүний бараа хараагүй Пүрэвжав ч дотроо баярлаж “Ашгүй ханьтай таарлаа. Жаахан хотын сонин сонсъё” гэж хөөрнө. Гэвч тэр хоёрын байгаа байдал таалагдсангүй. Эхнэр нь жаахан ёс мэдэхгүй, ах зах хүний дэргэд эрээгүй шалиг аашилдаг амьтан гэдэг нь анзаарагдав. Цээжээ нүцгэлэн хөхний даруулгаа тайлснаа майхны шонд өлгөчихөв. Тэгснээ салтаа саамаа дэлгэн завилж суугаад байн байн нөхрийнхөө хүзүү, хацрыг үнсэж үнгэлнэ. Дөч гаруй насны хосууд гэхэд нэлээд яриа хөөрөөтэй, бие биеэ “Хайраа хонгороо, хооний” гэж дуудаад нялх амраг шиг нялуурна. Эр эм хоёр эрхэлж нялуурна гэдгийг хүн амьтангүй газар эсвэл хүүхэд шуухдаа унтсан хойно л үйлддэг баймаар. Тэгээд ч өдий насны улсууд намба сууж, түмний өмнө тохитой аашилмаар. Тэгс ингэс хийж байгаад малчин эр хэдэн малаа эргүүлэн майхныхаа ард авчрав.

Тэр үед харанхуй болсон тул Пүрэвжав хүлээн авагчаа сонсож байгаад унтахаар болжээ. Жижиг майханд нуруу нуруугаа нийлүүлэн гурвуулаа хоносон юмсанж. Шөнө дунд “Ойх, айх, яанаа” гэх дуунаар Пүрэвжав цочин сэрээд харвал ноолуурын ченж эр эхнэрээ эрээ цээргүй эдэлж байх юм гэнэ. Амьхандаа айлын майханд хоног төөрүүлж байж, аятайхан амраач гэсэн дохиог малчин эр найтаан, хоолой засч сануулга өгсөн боловч цаад хоёр юман чинээ бодох сөхөө байсангүй. “Ийх айх” гэх дуу майхных нь даавууг ханз татах нь холгүй орилдоод хэсэг нам жим болов. Тэгснээ тарган шар хүүхэн нь өндийж суугаад хоёр хөхөө ээлжлэн базалж байснаа өрөөсөн хөлөө золтой малчин эрийн хүзүүн дээр гаргаад шидчихсэнгүй. Үсийг нь мөлчийтөл хуссан умдагныхаа хэлүүг оролдон “Хурдлаач, би чамайг ахиад хүсээд байна” гэхийг Пүрэвжав хөнжлийнхөө сэжүүрээр хяламхийн харж байлаа.

Залуу нь хүүхнийхээ умдгийг байдгаар нь ангайлган цоожны нүхээр шагайж байгаа аятай ямар нэг юм хайгаад өнөөхийг нь амтархан долоож, хэлүү юуг нь хөхөж байгаа нь харагдана. Эм хүний салтаа саамыг нэгд нэгэнгүй үнэрлэж үнссэн залуу багахан гурилын ганжин шиг эрхтнээ хүүхнийхээ умдаг руу нь зүтгүүлжээ. Хүүхэн орь дуу тавин “Олон эрчүүдээс сонгосон чамайг ийм том эрхтэнтэй байсан гэхэд итгэмээргүй шүү!” хэмээн шалиг завхай үг урсган урдаас нь нумлан дайрах. “Чи намайг санав уу, би чамайг санаад үхэх шахлаа” гэх үгийг сонсоод Пүрэвжавын уур нь хүрсэн аж. Өдөржин хамт явсан хэрнээ үхсэндээ бие биеэ санадаг байна аа, арай энэ хоёр миний муу майханд үүр цайтал шалдан нүцгэн оохолдсоор өнгөрөөх вий дээ хэмээн ундууцжээ. Эр эмийн ажлыг эд бахдалтай хийх хотын хоёр зөрж хэвтээд  бие  биеийнхээ эрхтнииг шав шув хиитэл долоож байхыг хараад малчин эрийн сэрэл тачаал гэхээс илүү ой нь гутсан байна. Ноолуурын ченж эрийн үстэй том хөл золтой мань эрийн ам руу орчихсонгүй.

Дараа нь эхнэрээ оторчны нарийн нандин эд зүйлээ хийдэг жижиг авдрыг түшүүлж байгаад азарга гүүгээ гишгэж байгаа аятай хүчлэн цохиж эхэлсэн байна. Хэсэг азнаж байгаад л тэр хоёр байрлалаа дахин сольж, малчин эрийн санаанд огт багтамгүй тийм хачин хачин байрлалаар загас наадуулж гарчээ. Нэг харсан тарган шар хүүхний том цагаан бөгс Пүрэвжавын хамрын үзүүрийг шүргээд авчээ. Гэвч хот газрын соёлтой улсууд гэхэд жижиг майханд хажуугаар нь хүн унтаж байгааг өчүүхэн ч авч хэлэлцсэнгүй. Буруу харан хэвтсэн Пүрэвжав хүчтэйхэн найтаагаад нэг нүдээ нээвэл залуугийн гурилын ганжин шиг эрхтнийг хүүхэн нь амаа олохгүй долоож, үс ноосондоо дарагдсан хуухнаг төмсгийг нь гараараа барилж байх нь тэр. Энэ үед тарган шар хүүхний мээм доошоо унжиж, Пүрэвжавын өвдгийг цохиж байлаа.

Тэсвэр алдсан Пүрэвжав “Ёох ёох, юун чимээ вэ, хонь мал гайгүй байгаа” гэвэл хүүхэн нь “Яана аа, наад өвгөн чинь сэрчихэв үү?” гэж бэлхүүсээ дээлээр халхлав. Харин нөхөр нь “Зүүдэндээ л юм донгосч байх шиг байна. Сэрсэн ч байсан яадгийн, ямар хүний ёсноос гажууд зүйл хийж байгаа биш” гэж хээв нэг хэлэх ажээ. Шал пал хийтэл цохилцож байснаа нөхөр нь сэвхийтэл босч ирээд шалав норсон тээрхийгээ Пүрэвжавын монгол дээлний бүсэнд арчиж байх юм гэнэ. Тэснэ тэснэ гэхэд яаж тэсэх вэ. Малчин эр өндийж суугаад “Та нар барагтайхан байгаарай. Өлсөж цангаж яваа хүмүүс гээд майхандаа хонуулсан чинь, ах захаа алдаж арай дэндэж байгаа юм биш үү. Байтлаа бүр сэлдий гуураа эрийн хийморь болсон бүсэнд минь арчих нь уу!” гэвэл тэр хоёр огт айж эмээсэн шинжгүй нөхөр нь “За ямар хүний хийдэггүйг хийж байгаа биш.

Та ч гэсэн эхнэртэйгээ сайхан секс хийдэг л биз дээ. Тэр бүсний тухайд манай эхнэр маргааш угаагаад өгчихнө” гэж хэгжүүрх-жээ. Амьд порно гэдгийг ёстой амьдаар нь бүтэн шөнийн турш үзсэн оторчин эр “Ээ чааваас” гэхээс өөрөөр хэлэх үг олдсонгүй. Нэгэнт Пүрэвжавын нойр сэргэсэн болохоор үүр цайтал     хөрвөөсөөр унтаж чадсангүй. Харин урилгагүй ирсэн зочид нь өмхийгөөр хий тавин хурхирч алдсан байна. Өглөө хонио эргэчихээд ирвэл ноолуурын ченжүүд ашгүй явсан байлаа. Тэр хоёрын хэрхэн мал адгуус шиг эд бахдалтай хурьцаж байсныг бодох тусам Пүрэвжавын сэрэл хөдлөөд, нөгөө муу босохдоо дургүй болсон эр бэлэг эрхтэн нь хөвчрөөд эхлэв. Удалгүй хөвчирч босчихоод эхнэр Хандыгаа гэнэтхэн санаад эхэлсэн байна. Хонио голоос усалчихаад эргэж явбал хажуугийн уулын суганд отор хийж буй эхнэр нөхөр хоёр цаанаа л нэг аз жаргалтай тас тас хөхрөн таарчээ. Энэ үед Пүрэвжав эхнэрээ бүр их санаж, үгүйлээд эхэлсэн байна. Тэгэхээр нь нөгөө хоёр дээр давхиж очоод “Ах нь өнөөдөр гэр лүүгээ оччихоод оройхон ирье.

Та хоёр манай хонийг харж байх уу даа?” гэвэл цаад хоёр нь “Тэг ээ тэг, аварга малчныхаа малыг алдахгүй сайн харж байя. Та гэртээ хоноод маргааш ирсэн ч болно ш дээ” гэсэн аж. Ингээд Пүрэвжав шувуун саарал морио сольж унаад гэрийн зүг ухасхийв. Тэр өдрийн газрыг өртөөлөн, хүн амьтнаас буйдхан нутаглах гэрийнхээ гадаа иржээ. Гэртээ орвол эхнэр нь үсээ угаагаад цээж нүцгэн сууж байгаа нь өчигдрийн хотын тарган шар авгайгаас царай нь жаахан борлосон болохоос хачин үзэсгэлэнтэй харагдсан байна. “Яагаад отроос хүрээд ирэв?” гэх эхнэрийнхээ үгийг Пүрэвжав “Даралт ихсээд, даралтны эмээ авъя” гэсэн хариултаар таглажээ.

Тэр хоёр хэсэг зуур юм ярьж байгаад мань эр тэсэлгүй хаалгаа түгжээд эхнэр лүүгээ ноцон дайрсан байна. Эхнэрийнхээ өмдийг шувтлан тайлах зуураа “Чи намайг санав уу, би чамайг санаж үхэхээ шахлаа” гэвэл Ханд нь “Чи чинь яачихаа вэ, элэнцгээрээ санах, нүгэл гэм” хэмээн намжирджээ. Тэгэхээр нь эхнэрийнхээ нууц эрхтэнийг байдгаар нь ангайлган уруул хүрэхийн зуур эхнэр нь “Хүүе яадаг билээ. Чи чинь яаж солиорч байна аа” гэхэд мань эр “Ямар хүний хийдэггүйг хийж байгаа биш” хэмээн өчигдрийн садар эрийн үгээр эхнэрийнхээ амыг таглажээ. Ингээд тэр хоёрын хот маягийн задгай секс эхэлсэн бөгөөд Пүрэвжав яг өчигдөр нүднийх нь өмнө хурьцал үйлдсэн хотын хоёрын туршлагыг эхнэр дээрээ туршиж үзсэн байна. Хэсэг амарч байгаад бас дахин эхнэр лүүгээ эрээгүй довтлох үедээ сэлдийгээ Хандын ам руу хийх гэснээ “Энэ арай дэндсэн юм болох байх” гээд орхисон гэдэг.