Ж.Батзандан: Муусайн хөдөөнийхөөн араамандаа яажигнаарай

үе хоёр алгаараа хацрыг маань хавчиж байгаад хүчтэй сорон үнсэх юм. Тэгтэл би удалгүй дур тавьж орхилоо. Гэтэл нөгөө барам шиг хүүхэн чинь дээрээс буудаггүй шүү. Аргаа бараад “Хөөе нөхөр минь одоо болно” гэхэд тоож байгаа шинж алга. Миний муу эрхтэн тэнд хавчуулагдчихаад хятад бохь шиг сунгуулаад л байлаа. Тэгтэл ч удалгүй миний муу өнөөх бас эвлээд ирлээ. Ээ бурхан минь, хэд ч тавьж байгаа юм бэ бүү мэд. Хүний эрхэнд орохоороо энэ муугийн ажиллаж байна гэж жигтэйхэн. Бямбацэцэг ч үе үе хүчтэй үнсээд намайг цохиод байлаа. Миний ядарч байна гэж тоймгүй. Хөлс гараад л хамаг хөнжил гудас шал ус. Би сүүлдээ нойрондоо дийлдээд зүүрмэглэх аядахад Бямбацэцэг уухичсаар л байх юм. Түүнийг үе үе хүчтэй цохихоор нь би цочиж сэрээд л. Ашгүй тэгтэл өглөө болж Бямбацэцэг над дээрээс буулаа. Тэгэнгүүт нь би бэлэг эрхтнээ байна уу, үгүй гэж үзлээ. Байх нь байна аа. Гэхдээ тугалд навшуулчихсан үнээний хөх шиг жижигхээн улцайсан цагаан юм харагдсан шүү. Намайг буцах болоход Бямбацэцэг нулимс унагаад л сүү өргөөд үлдсэн дээ хөөрхий. Тэднийхээс гараад явахад хажуугаар өнгөрч яваа хүүхнүүд жижигхэн, амтгүй гамбир шиг санагдаад л… Ай даа, Архангайн “Хавчаар” Бямбацэцэг шиг хавчдаг хүүхэн ч одоо байхгүй биз дээ. “Санаанаас ердөө гардаггүй сайхан хар нүд байдаг” гэдэг шиг сэтгэлээс гардаггүй секс гэж байдаг юм даа дүү нар минь” гэж түүнийг сургамжилж байтал манаач эр хүрч ирээд “Хөөе Цанлиг аа, эхнэр чинь дуудаад байна” гэв. Мань эр яриандаа хоргодонгуй байж ба

Яг хөдөөний муусайн гэж хэлээгүй байна шүү дээ. Ингэж мушгиж хэрэггүй Би хөдөөнөөс ирсэн Надад эмзэглэх юм алга!!!

shudarga zaluu