Мөнгө дагасан амьдрал сайхан гэж үү? +18

“Тунгаа наашаа суу. Чиний мєнгийг чинь би єнєєдєр єгєх ёстой байх аа. Хоёулаа єдрийн цай ууя. Чи зууш бэлд” гэж Бат-Эрдэнэ єгvvлэв. 40 орчим насны энэ эрийн эхнэр Солонгост ажилладаг тул тvvнд гэрийн vйлчлэгч хэрэгтэй болсон юмсанж.
Тэгээд Тунгалаг гэдэг оюутан охиныг гэрийн vйлчлэгчээр авчээ. Тунгалаг хєргєгчнєєс хиам, ногоо гарган амтат зууш бэлтгэлээ. Ширээн дээр янз бvрийн юм єрєєстэй. Гэрийн эзэн дєрвєлжин шилтэй виски гаргаж ирээд хоёр болор хундаганд дvvргэв. Тэгээд тэр “Би чамайг эртнээс бодож байсан. Миний бодсон тэр бvсгvй бол чи мєн. Ахыгаа уучлаарай. Чамтай ний нуугvй яръя гэж бодсон юм” гэж хэлээд Бат-Эрдэнэ ширээн дээр хэтэвчтэй мєнгєє гаргаж тавилаа. Барууны єнгєт дарсыг хоёул хєнтрєн, жvнзийг ширээн дээр тавихад дахин виски дvvргэлээ. Оюутан цагийн дурсамжаа мань эр хуучлахад Тунгалаг бодол болон анхааралтай чагнан суув.

Дараа нь Бат-Эрдэнэ Тунгалагийн гараас хєтлєн зєєлєн буйдан дээр зэрэгцэн суулаа. Тэрбээр залуу насаа дурсая гэж vнэхээр бодсон, хоёрт гэвэл эхнэрээсээ уйдах болсноо ний нуугvй хэллээ. Дэлгээтэй том толинд задгай хархан vстэй, дорнын гоо бvсгvй ийм юмсан уу гэмээр царайлаг хvvхний дvрс гэрэлтэнэ. Энэ бол Тунгалаг єєрийгєє харж буй нь байлаа. Махлаг зузаан, бас чиг сvрлэг сайхан эр хажууд нь сууж, тvvнийг ширтэнэ.

Ингээд Бат-Эрдэнэ хvдэр бадриун гараараа турьхан бvсгvйг тэврэн єєр рvvгээ татаж илбэн таалж янаглахуйн эрдмийг vзvvлэв. Амрагийн явдалд насаараа дадлагажиж, мэргэшсэн Бат-Эрдэнэ залуу бvсгvйтэй загас наадуулах боломжийг алдахгvй гэсэн мэт ахин дахин загас наадуулсаар Тунгааг хоёронтоо сайхан болгож єгєєд босов.Тvvний хvнд лагс биеийг эсэргvvцэн босох тэнхэл Тунгалагт байсангvй. Нєгєєтэйгvvр ахимаг насны эрчvvдтэй энгэр зєрvvлж, хуял тачаалаа тайлж vзээгvй Тунгалагт бас чиг амттай, гоё байсан юмсанж.

Оюутан бvсгvйг явах болоход Бат-Эрдэнэ “Энийг чамд зориулсан юм” гээд том гялгар ууттай зvйл єгч, дугтуйтай мєнгє гарт нь бариулаад, эцэг нь охиноо vнсэх мэт духан дээр нь vнслээ. Тэгээд тэр бvсгvйг гаргаж єгч таксинд суулгаад гар даллан хоцорлоо. Тунгалаг оюутныхаа байр луу очих замдаа дугтуйг нээвэл цоо шинэхэн арван долларын дэвсгэрт хорь гаруй ширхэг хийснийг vзээд яаран далд хийв. Тэгээд тасагтаа орж ирээд ууттай зvйлийг задлахад чихэр жимс шоколад тэргvvтэн элдэв янзын амттан алаглаж, чамин хайрцагтай сvрчиг, нэг шил виски хийсэн байлаа. Тасгийнх нь охид баярлан, бєєн хєєр болов. Энэ vед Тунгалагийн дурлалт залуу Батхvv ч орж ирлээ. Удаж тєдєлгvй тэр хоёр ариун цэврийн хэрэгсэл, алчуур савангаа аваад усанд орохоор гарав.
“Найз нь єнєєдєр цалингаа авсан. Санасныг бодоход баяжиж орхисон шvv” гэж Тунгалагийг хэлэхэд Батхvv “Хэдийг авав” гэж асуув. “Барагцаалбал зуу гаруй ногоон” гэхэд Батхvvгийн нvд сэргэж “Чи гуравхан хоног ажиллачихаад ийм их мєнгє авдаг чинь юу гэсэн vг вэ. Арай чи тэр хєгшин хар юманд биеэ vнэлсэн юм биш биз” гэж уурлав. Хариуд нь Тунгалаг “Эцсийн эцэст биеэ vнэлдэггvй хэн байгаа юм бэ. Яадгийм би биеэ vнэлсэн. Бид нар шиг ядуу оюутнууд ингэж л гол зогоохгvй бол єєр яах ёстой юм бэ. Чадалтай юм бол чи мєнгє олж ирээд намайг тэжээ л дээ” гэхэд Батхvv аймшигтайгаар уурлаж Тунгалагийг цохиж унагаад нvдэж гарав. Тvvнийг нvдэх чимээнээр Тунгалагийн найз хоёр оюутан бvсгvй орж ирэв. Батхvv болсон явдлыг тэдэнд хэлтэл цаад хоёр нь “Яадгийм. Чам шиг хоосон юманд биеэ тушааснаас мєнгєтэй хvнд тушаасан нь хавьгvй дээр. Тэгж ярих юм бол манай оюутнууд дунд биеэ vнэлдэггvй охин тун цєєн шvv. Тэгэхээр чи тэр ариун хайр дурлалтайгаа зах зээлийн хvйтэн нугачаанд бэдрэх л болж дээ. Цєхрєнє дєє, цєхрєнє” гэж даапаалжээ. Батхvv Тунгалагийг аргадах санаатай “Тунгаа минь. Чи биеэ vнэлэхгvй тэвчиж байгаад сургуулиа тєгсчих. Тэгсэн цагт чи бидний хэн хэн нь ажил тєрєлтэй болж амьдрал цэцэглэнэ шvv дээ” гэхэд цаад хоёр нь “Єє, за за. Сургуулиа тєгссєн оюутны амьдрал цэцэглэдэг болж байна уу. Энэ чинь одоо хэдэн он бэ. Арай 2050 он биш биз. Ноднин жил манай сургуулийг тєгссєн хэд хэдэн бvсгvйд ажил тєрєл ч олдохгvй, эрчvvдийг царайчлаад явж л байна. Тэр засаг тєр чинь биднийг тєгсєхєд ажлын байр гаргаад єгєх юм биз дээ. Тэгэхээр чи ариун хайр дурлалд итгэх vv, тєр засагт итгэх vv. Аль аль нь итгэлгvй болсон цаг. Одоо эндээс гар, тэр єрєєндєє очиж тєр засагтаа залбир” гээд Батхvvг хєєж гаргажээ.

Маргааш єглєє нь Тунгалаг Бат-Эрдэнийг ажилдаа явахаас нь ємнє гэрт нь очиж “Хонгор минь би чамд хайртай. Алив vнсье. Би чамд их баярласан шvv” гээд тvvний зангиаг тайлж, цамцны товчийг нь мултлав. Бат-Эрдэнэ бvсгvйгээс хорь гаруй насаар ах гэхэд онцын ялгаагvй мэт. Тэрбээр хvvхний цамцыг дээш сєхєж орон дээр очиж суугаад Тунгалагийг єєр лvvгээ татан яг ємнєє авчрав. Тэгээд хvvхний бvсэлхийнээс доошхи бvхнийг шувт татан тайлж, умдагийг нь алгаараа илэхэд Тунгалаг чангаар янцаглав. Тэрбээр Бат-Эрдэнийн хvзvvгээр тэвэрч байснаа ємнє нь хvvхэд шиг номхон зогсож нvдээ анин мансуурав. Бат-Эрдэнэ бvсгvйн гуя хас єгзгийг илж бие махбодийн зєн сэрлийг улам ихээр єдєєв. Ингээд мань хоёр хvн тєрєлхтний явалдахуйн гайхамшгийг бурхан мэт ариунаар vйлдээд дахин уулзахын ерєєл талбин тvр хагацав.

Vvнээс гурав хоногийн дараа єглєє эрт оюутны байрны гадаа гоёмсог жийп ирж зогсоход Тунгалаг тасгийнхаа хоёр охиноор туслуулан гурван том цvнхтэй юм барьсаар гарч ирлээ. Тэрбээр Бат-Эрдэнийн гэрт амьдрахаар болсон нь энэ юмсанж. Энэ vед тvvнийг Батхvv харж зогссон бєгєєд тэрбээр “Ариун нандин хайр минь ингээд алга боллоо. Би яасан муу цаг vед тєрсєн хvн бэ. Хорин жилийн дараа ч юмуу, эсвэл хорин жилийн ємнє ч юмуу Тунгаатайгаа учирсан бол аштай юу даа” гэсэн шуу юм боджээ.