НЭГ. Өндөр чацархаг биетэй, өвгөн Сандаг тос даасан үрчлээт нүүрнийхээ хөлсийг нударганыхаа араар шудраад хажуу дахь том хар чулууг эвэршиж мойнийсон хурууныхаа ширүүн өндгөөр дарж, тулан сэвхийн бослоо. Эр ямааны илгэн богцонд цүндийтэл юм чихэж баруун мөрөн дээгүүрээ тохжээ. Харваас өвгөнд богцтой юм хумхан, хуучирч муудсан илгэн сармай дээл, хөлс нэвтэрч

Бүсгүй үзэсгэлэнгийн танхим руу явахдаа миний зураг ямархуу болсон бол хэмээн ер бусын догдлолд автан яарч байв. Зураачийн емне анх нүцгэлэхдээ жигтэйхэн ичиж билээ. Гэвч үнэндээ мөнгөний хэрэгцээ даанч их байсан болохоор ичих зовох гэгчийг таягдан хаяхаас өөр арга байсангүй. Хоёр мянган төгрөгийн урьдчилгаа авчихаад ганц бие зураачийн ядуухан гэрт

1939 оны намар говь нутагт суудлын задгай ногоон машинтай цэргийн нэг дарга Нямаа өвгөн гэгчийнхийг эрэн сурсаар очив. Тэрээр Халх голын байлдаанд баатарлах байлдсан нэг бага даргын тухай яваа боловч очсон тэр айлдаа баяр баясгаланг өгч даанч чадсангүй. Гэрийн баруун хоймор өргөн нүүртэй шанааны үс буурал янхигар цээжтэй тавь эргэм настай Жамъян

Би эртний гуулин тоногтой авдраасаа хэдэн давхар даавуунд нандигнан баадагнасан хуучин монгол гутлаа гаргаж, хэдэн хором эргүүлж тойруулж харлаа. Өвөг эцгийн үлдээсэн энэ гутал гөлмөнд удаан үрэгдсэнээс түрий нь халцарч, зуузай нь хазайж өсгий, ул нь элэгдсэнээс үзэхүл он цагийн урт, хүнд бэрх аян замыг туулжээ гэдэг нь юм үзэж,

Гэрлэх зараар минь нэгэн бүсгүй утастлаа. “Хоолны газар уулзъя” гэж байна. Тэгж ч чамд холгуулахгүй шүү гэж зөрүүдэллээ. Өлсөөд байгаа бол манайд ирээд хонины чанасан толгой мөлжиг гэж бодов. Удсан ч үгүй бас нэг бүсгүй ярьж байна. Нэг өндөр байшингийн оройд байдаг ресторанд уулзмаар байна гэж болзол тавилаа. Ширээгээ захиалчихсан

Зуны шөнө богино тул, өглөөний найман цагт нар нэгэнт дээр гарчээ. Унтсан нойрноос арайхан сэрмэгц нэг янжуур асааж, шившив. Чилсэн биеийг талбируулан түр зуур хэвтэхийн завсар энэ өдрийн элдэв хэргийг бодох бөгөөд өдрийн тэмдэглэлийн дэвтрээ дэрэн доороосоо авч үзвэл, химич харандаагаар бичсэн хэдэн үсэг бараг бүрэг үзэгдэхэд түүнийг шүлсээрээ норгон

Ам нь хатаж, хоолой нь арган толгой нь яг л хагарах гэж байгаа юм шиг өвдөж байлаа. Уух юм хайн ширээ рүү гараа сунгавал хоосон шилнээс өөр юу ч баригдсангүй. Жаргалмаа арай ядан өндийж, гал тогооны өрөөн орж,  хөргөгчнөөс савтай хүйтэн сүү авч, аягалж ч чадсангүй, шууд л саваар нь

Би бол нөхөртэй, бага зэрэг махлаг ч дажгүй гучин настай бүсгүй. Амьдралдаа тэгж их халуун янаг дурлана гэж бодож явсангүй. Нөхөр маань байнга л томилолтоор гадагшаа, дотогшоо явна. Гэвч би түүний араар тавьж байсангүй. Тэр тухай бодож ч үзээгүй юм. Учир нь, тэр маань бэлгийн ажилдаа дажгүй байсан. Гэвч нэг

Өвлийн нэг буүдгэрхэн өдөр. За байз, эмийн сангаас “Читамон” авчихаад интернет кафед сууя байз. Маргааш философийн семинартай. Удахгүй реферат шалгуулна. Долоо хоног яасан ч хурдан өнгөрдөг юм бэ? Удахгуй шинэ жил болох нь чөтгөр ав,..” хэмээн бодсоор би Сүхбаатарын талбайн арын цэцэрлэг дундуур хурдалж явлаа. Би бол нэг хувийн дээд