МОЭ-ээс жил бүр уламжлал болгон зохион явуулж буй Дэлхийн сонгодог өгүүллэгийн орчуулгын уралдаанд ирүүлсэн шилдэг бүтээлүүдээс манай сайт уншигчдадаа цувралаар хүргэж байна. Жинсү эргэж ирэх нь ээ. Жинсү маань амьд мэнд эргэж ирэх гэж байна. Зарим нэг нь дайнд амь үрэгдсэн гэх мэдээ ирж, нөгөө хэсэг нь үхсэн, амьд нь мэдэгдэхгүй

МОЭ-ээс жил бүр уламжлал болгон зохион явуулж буй Дэлхийн сонгодог өгүүллэгийн орчуулгын уралдаанд ирүүлсэн шилдэг бүтээлүүдээс манай сайт уншигчдадаа цувралаар хүргэж байна. Бөөнөөр хорих хуаранд ирсэн хүн болгон шалдан явах болдог. Үнэндээ бид ч өмнө нь нүцгэн, шалдан явж байсан... Эхлээд бүх хувцсаа тайлж, германчуудад хураалгаад дараа нь бөөснөөсөө салж, циклон

Намайг бүүр багад л ээж аав хоёр минь энэ яаж амьдарна даа, манай энэ ямар хүнтэй суух бол доо яана аа гэж ирээд л ахын маань тухайд хоорондоо ярьдаг байсансан. Ах минь дүрсгүй, сэргэлэн цовоо гэж жигтэйхэн. Хүн хүний хайр хүргэсэн хүүхэд байж билээ. Манайд хүн ирвэл ээж аав ахын тухай л

МОЭ-ээс жил бүр уламжлал болгон зохион явуулж буй Дэлхийн сонгодог өгүүллэгийн орчуулгын уралдаанд ирүүлсэн бүтээлүүдээс манай сайт цуврал болгон нийтэлж байна. Акүтагава Рюносүкэ Асакүса дүүргийн  Нагасүмичёо хороонд Шингёожи гэдэг сүм бий... Үгүй ээ, том сүм биш л дээ. Гэхдээ Ничиро ламтны модон сийлбэр байдаг гэхээр баялаг түүхтэй сүм байгаа юм. Сүмийн үүдэнд

Ирландын нэрт зохиолч Жэймс Жойсийн алдарт “Үлисс” роман Монголын уншигчдын гар дээр хүрээд багагүй хугацааг үджээ. Өнгөрсөн ХХ зууны туршид дэлхий дахинаа шуугиан тарьж, арав гаруй хэл дээр орчуулагдсан энэ зохиол монгол хэлнээ хөрвүүлэгдсэн нь зохиолч, утга зохиол судлаачдын анхаарлыг зүй ёсоор татаж одоо ч гэсэн зарим уншигчдын сэтгэлгээг гайхшруулж

Чинбатын нүдэнд хурц улаан гэрэл харагдсанаа, цав цагаанаар солигдлоо. Харин ямар ч чимээ гарсангүй. Түүнийг ямар нэгэн хүч дээшээ татахыг мэдэрлээ. Өөрийн бие нь өд шиг хөнгөн болж, барих барьцгүй жингүйдэн хөвнө. -Би үхчихлээ гэж үү? Үхэл гэдэг ийм байдаг байх нь. Энэ бол төгсгөл. Уртын урт хонгил харагддаг гэдэггүй сэн

Хорин гурван жилийн өмнө манай тосгонд нэг сэгсийсэн үстэй залуухан хүүхэн тэнүүчлэн ирээд хүмүүсийн зүг марсайтал инээхийн зэрэгцээ хаа дуртай газраа суугаад бие засахыг харсан тосгоны авгай хүүхнүүд ихэд зэвүүрхэн түүн рүү шүлсээ нулимж өшигчин зодоод «Хурдан эндээс зайл!» хэмээн хөөж туудаг болжээ. Гэвч тэр солиотой бүсгүй марсайтал инээсээр тосгоны

Үрчийсэн жижигхэн улаан нүүртэй, нүд ам нь хаана байгаа нь үл анзаарагдам нярай охиныг тэр удаан харав. Яагаад ч юм нүдээ нээж хараасай гэж өөрийн эрхгүй хүсэж байлаа. Өлгийг нь задлаж, өөрийнх нь эрхий хуруутай чацуу гарыг нь атгаж үзэв. Дөнгөж төрсөн нялх охин амаа ангалзуулан, толгойгоо хоёр тийшээ савчиж,

Гэрлэснээсээ хойш аавааасаа болж байнга эхнэртэйгээ муудалцдаг байв. Эхнэр нь аавтай нь хамт байхыг хүсдэггүй, дараа мэт үздэг байв. Заримдаа тэсвэрлэхийн аргагүй үе ч байдаг байлаа. Нэгэн өдөр маргалдсаны дараа эхнэр нь "Нэг бол би явья, эсвэл эцэг чинь яваг" гэж тулгав... Тэр эхнэрээ алдахыг хүссэнгүй. Ааваас нь болж хэрэлдэж