Гэрэлмаа онгоцны цонхоор харлаа. Бараан хар үүлсийг зүсэн урагш тэмүүлэх онгоц бүүдгэр тэнгэрийн уудамд ганцаараа дүүлж байхыг тэр харав. Онгоц ялимгүй савлаж, доош дээш болох бүрийд түүний цээжинд нэг л том чулуу зүүлттэй байх шиг санагдана. Түүний амьдрал яг л энэ онгоц шиг нэг уруудаж, нэг өгсөж, нэг савлаж өнгөрч.

I Навчис ямар ч хөдөлгөөнгүй болсон тул удахгүй бороо орно гэдгийг Биби ч мэдэрч байлаа. Эрх тэгш байдлыг эрхэмлэдэг эцэг хүний ёсоор бяцхан хүүтэйгээ ч ялгаагүй яриа хөөрөө өрнүүлдэг Бобиной хүүгийнхээ анхаарлыг баруунаас сэм довтлох дүнсгэр бараан үүл, тэнгэр дуугарах аймшигтай чимээнд хандуулав. Тэр хоёр Фрийдхаймерын мухлагт байлаа. Бороо намдтал тэндээ

Хүү зургаан настай байсан юм даа. Эцэг нь өрөвтөл шиг ширүүн гараар түнжгэр толгойг нь нэгэнтээ илээд: -Чамайг ээждээ үнээ сайн ивэлгэж өгөөд байх юм бол энэ жил наадамд авч явна шүү. Тэгээд хонгор морио уначихаад сумын наадам гэж чухам ямар сайхан “юм” болохыг миний хүү үзнэ дээ гэж хэллээ. Аавынхаа

- Ноён Уэйнврайт хаашаа явсан юм бол? гэж хатагтай Мэйтон асуув. Түүний хаачсан нь хатагтайд огтхон ч сонин биш байлаа. Харин хоёрдугаар давхарт мухрын өрөө хөлсөлдөг түүний байр, хоол хийгээд усанд орсны төлбөрт долоо хоног бүр тогтмол өгдөг гурван гиней л чухал ажээ. Гэвч өөрийнх нь хөлсний байранд амьдрал нэгэн хэвийн

Үүрийн 04:00 цаг. Харанхуй өрөөнд гэнэт гэрэл мэлсхийн туслаа. Үүнтэй зэрэгцэн хэн нэгэн ямар нэгэн зүйл гүд гүдхийн залгилах чимээ түнэр харанхуй чив чимээгүй орчинг цочооно... Эгшиглэн хөргөгчний хаалга онгойлгон савтай сүү задлан залгилсан нь тэр байв. "- Ёооё, ёстой хатаж үхэх шахлаа. Яасан халуун юм бэ?" гэсээр амаа гарынхаа ар талаар

Нарийхан хатавчнаас өөр гэгээ нэвтрэх нүх сүвгүй дарханы газар ганцаар өдөр, шөнөгүй гал, ус харшуулан дарх үйлдэх Кожа Али яг л ангаа гэтэн алдалгүй барьдаг арсланг санагдуулна. Өндөр нуруу, хүнд гар, бүдүүн шуу, өргөн мөртэй эр. Арван жилийн турш энэ харанхуй нүхэнд түүхий төмөр давтсаны хүчинд түүний дархалсан бууны гол

Би амьдралдаа хоёрхон удаа айсан юм. Азарган үрээ агтлах сараар аав минь нэгэнтээ өвөө, авга ах хоёрын хамт анд явав. Үүр цүүрээр явсан тэд нар жаргахад ирсэнгүй. Би аавыгаа хүлээгээд л. Шөнө дөл боллоо. Гадаа эмээлийн гөлөм дуугарч, аяншсан морь шилгээн, намайг баярлуулахгүй л байлаа. Аавыгаа хүлээсэн сэтгэл нүдийг минь тэвхэдчихсэн

Бүсгүй дөчин минут хүлээсний эцэст үзмэн хүрэн хослолтой залуу ирж ширээнд нь суулаа. - Би хоцорчихлоо. Хүлээлгэсэнд уучлаарай гэж тэрбээр хэлэв. - Өө, зүгээр ээ. Би ч бас дөнгөж сая ирлээ. Цай уух гэж яараад, чамайг хүлээлгүй захиалга өгчихлөө. Би ч бас хоцорсон. Ирээд минут ч болоогүй байна хэмээн бүсгүй дуржигнуулав. - За,

МОЭ-ээс жил бүр уламжлал болгон зохион явуулдаг "Дэлхийн сонгодог өгүүллэгийн орчуулгын уралдаан"-д ирүүлсэн шилдэг бүтээлүүдээс манай сайт уншигчдадаа цувралаар хүргэж байна. Үдшийн шар гэгээ тасарч хөл хөдөлгөөн зосглоо. Нам гүм ноёлох Дүблин хотыг шөнийн харанхуй нөмрөн авахад сэмэрсэн үүлний цаанаас тусах саран авхайн үл ялиг гэгээнд байшин барилгууд арайчүү ялгаран харагдана. Хотын

Урд зүгээс нэгэн шар могой Монголыг зорин иржээ. Тэр могой аварга биетэй бөгөөд наранд гялалзсан сайхан шар хайрстай. Бас уурлахаараа цав цагаан өнгөтэй болдог. Энэ могой алс холын тэр нутгаас Монголыг зорьсны учир юу юм бол доо. Гүн цэнхэр далай, өндөр уулсыг даван хүний нутгаас монголын талд юуны учир ингэж

Намайг хэзээ ч ямар ч үед хэн гэдгээс минь хамааралгүй сэтгэл зүрхээрээ хайрладаг бүх хүмүүст энэ өгүүллэгээ зориулав. Та нар минь миний дэргэд байдагт би бурханд ямар их талархана вэ. Гэрэлтуяа нүүр хуудсаа нээтэл шинээр шуудан иржээ. "Бид удахгүй хуримын аялалдаа явлаа. Чи харин бидний замд саад болоод байлгүй түүнээс хурдан