ӨВГӨД /богино өгүүллэг/
Энэ бүхнийг чухам хаанаас нь, юунаас ч эхлэхээ мэдэхгүй болох үе амьдралд зөндөө. Огт эхлүүлэхгүй орхичихмоор зүйл ч бишгүй байдаг. Хаврын сүүл зуны эхэн сарын зааг юмсан. Бороо ганц нэг дусаад Нямсүрэн ахын шүлэг шиг борог өвс норсон сайхан цаг билээ.
Ээжийгээ сувиллын газар хүргээд буцах үед дайгдаж хот орохоор ойр насны
- No comment
- Categories: Уран зохиол (20)