ГҮҮР ХУУЧИРЧ ХӨХРӨӨД, УРСАН ОДОЖ БАЙГАА ЮМ ШИГ САЛХИТАЙ…ЖИМЭЭР
Эхлэл
…Нэг их өтгөн “Манан дунд” нэг хүнтэй таарлаа. Надаас гал асууж байна. Азаар ганцхан ширхэг шүдэнз хайрцагт үлджээ. Хамгийн сүүлчийн итгэл найдвараа хүн харах гэж яаж л мэрийдэг билээ дээ. Хоёул энэ шүдэнзээ ямар нэгэн аргаар унтраалгүй асаахаар завдаж, алгаа хавсрахад нь би нөмөрлөв. Шүдэнз аслаа… Хоёр биений минь царайд
- 365 comments
- Categories: Уран зохиол (20)