С.Пүрэвсүрэн: Нүнжигтэй өвгөдийн нөмөр /өгүүлэл/
Зэрэглээ зайдагнасан тарлан салхи бут дамжин сайварлаж, зээрийн шилбэнд ассан тоос тэнгэрт цоролзоод замхрах говь нутгийн хавар сэтгэлд нэг л эерүүхэн.
Халиу ягаан тэнгэрийн хаяа, газрын энтэйд уусан найрсч, гоо бүсгүйн задгайлсан гэзэг, энгэр ташаагаа даган, сулдаа намиран асгарах мэт хул шаргал нарны гал шаргал туяа, цацрах илч гэрлээрээ эх байгалийн
- 244 comments
- Categories: Уран зохиол (20)