Найз маань “Номин”-гоос наадмын юмаа бэлдэх гэж явахад нь ятгаж болиулав. Ятгах ч юу байхав, найз маань учиртай хүн болохоор, яагаад ингэх гэж “хатуурхах” болсон учрыг минь сонсмогц даруй санаа нийлж эднийхийг жигшээд, нойлын цаасаа ч эднээс авахгүй гэж хоёул шийдэв. Учир нь ийм юм. “Но...”-гийнхон дэлгүүр дэлгэхээс гадна энд