Намрын нуур руу чулуу юунд шидлээ
Манан, нуур хоёр бие биедээ уусаж,
Шувуу, давалгаа хоёр ялгагдамгүй буцалж,
Сарны туяа ч багтамгүй
Салж ядсан цагаар
Саваагүй хонгор аашиндаа хөтлөгдөж,
Сайхан Нүдэн нуур руугаа, би
Чулуу юунд шидлээ!
Сандарсан шувууд нь
Эргэж буулгүй,
Зэллэж чадалгүй буцаж билээ.
Гунигаа дааж ядан
Газраар чирсэн сүүдэр нь хүртэл
Доголох шиг буцаж билээ.
Даан ч холдоо буцахынхаа урд
Дараалан гурван шөнө чуулах ч байсан юм билүү?
Ижий
- One comment
- Categories: Их уншсан, Уран зохиол (20)