Намар, намар, намар... Шав шаргалхан намар минь. Сэтгэлийн тэнгэрт гэрэл үлдээгээд, сэмхэн хаашаа ч юм нисэн одох нь дээ. Салхины сэвшээ аяар аяархан сэвэлзэж, хаашаа ч юм бэ намрыг өдер өдрөөр зөөсөөр л байна. Гэртээ харих замд цэцэг мэт дэвсэгдэн, эрвээхэй мэт эргэлдэн байсан өнгө бүрийн навчисыг өчигдөр шар хантаазтай хүмүүс