Дур хүсэл Өгүүллэг +18

Би бол нөхөртэй, бага зэрэг махлаг ч дажгүй гучин настай бүсгүй. Амьдралдаа тэгж их халуун янаг дурлана гэж бодож явсангүй. Нөхөр маань байнга л томилолтоор гадагшаа, дотогшоо явна. Гэвч би түүний араар тавьж байсангүй. Тэр тухай бодож ч үзээгүй юм. Учир нь, тэр маань бэлгийн ажилдаа дажгүй байсан. Гэвч нэг өдөр өндөр нуруутай, тамирчин байрын, хорин тав орчим настай, ганган буржгар үстэй нэг залууг хараад яг л жаахан охин шиг хацар улайсан гэж байгаа. Тэр өөрөө хаалга тогшоод “Шинээр хөрш болж байгаа Батдэлгэр” хэмээн өөрийгөө танилцуулсан юм. Манай хажуу хаалганд суудаг оюутан залуу Зоригоотой хамт байр түрээслэхээр болсон ажээ. Тэрбээр нэгэн цүнхтэй зүйл түр байлгаж байхыг хүсээд “Шинэ байрныхаа түлхүүрийг мартчихжээ. Өнөөдөр уг нь нүүж орох гэсэн юм. Зоригоо ч байдаггүй, түлхүүрээ ч мартчихаж” хэмээн инээмсэглэн өгүүлэв. Ядаж байхад би гэдэг амьтан нүүр амаа ч будаагүй, гал тогооны өрөөнөөс хуучин халаад эгэлдрэглээд, дээр нь үсэндээ бигуж зүүсэн амьтан байсан тул харцаа буруулан зогсож байлаа. Тиймээс “Өө, тэгэлгүй яахав” гэж бувтнаад цүнхийг нь авав. Тэрбээр цүнхээ сарвайхад хуруу нь миний гарт шүргэхэд би өөрийн мэдэлгүй чичирч байгаагаа мэдэрлээ. Би бүр уруулаа хазаж, гэсэн мөртлөө түүний өмднөөс харцаа салгаж чадахгүй байсныг яана.

Тэр үүнийг ажигласан бололтой үл ялиг хөдөлгөөнөөр бөгсөө займчиж байна. Би хаалгаа хаагаад ичсэндээ болоод бараг цаг шахуу зүрхнийхээ цохилтыг дарахаар суухдаа түүний гялалзсан хар нүд хийгээд жийнсэн өмднийх нь цаанаас товойж байсан тэр зүйлийн тухай бодсоор байв. Тэр тухай мартахыг хичээсэн боловч бодогдоод ер болсонгүй. Орой нь… Харин орой таван цагийн үед би нүүр амаа янзалж, өөрийнхөө дуртай задгай энгэртэй богино даашинзаа (зориуд хөхөвч хийсэнгүй. Миний хөх уг нь эрчүүдийн анхаарлыг татаад байх шиг байдаг юм) өмсөөд, гадсан өсгийт углан ТҮҮНИЙГ хүлээж эхлэв. Аймаар их догдолж байлаа. Тэгээд хонх дуугарах бүрт үүд рүү гүйж хүрнэ. Гэвч өндөр өсгийттэй ингэж харайлгах хэцүү байлаа. Ийш тийшээ холбирчих гээд. Ер нь том хөхтэй хүүхнүүд өндөр өсгийт өмсөхийн зовлонг ойлгох байх аа. Ямар сайндаа дунд сургуульд байхад манай биеийн тамирын багш миний том хөхнөөс болоод гүйлтээс чөлөөлдөг байсан юм… Хахаха…

Би хаалгаа онгойлгоод гэдсээ татаж, аль болох жавхайхыг хичээн сайхан залуу Батдэлгэрийн нүд рүү нь харж инээмсэглээд цүнхийг нь өглөө. Тэр дахиад л хуруугаараа миний гарт хүрч орхиход би бас л чичрэв. Гэвч би биеэ бариад, түүний харц миний хөхөн дээр тусаж байгааг мэдэрлээ. Би зөнгөөрөө өөрийн таван размерийн эрдэнэсийг цааш нь нуухыг оролдов. Гэвч түүний харц минийхийг улам л ширтээд байлаа. Гэнэт би өөрийнх рүүгээ харлаа. Ээ, бурхан минь!!! Миний хөх бараг даашинзны энгэрээс мултраад гарчихаж. Үүд онгойлгохоор гүйхэд задгай энгэрээс сугарчихсан байж л дээ. Бараг ил гарсан том хөхийг минь залуу эр харахаас өөр яахав. Тэр миний тухай юу бодсон бол оо? Ичмээр юм.
Би ичингүйрэн инээмсэглээд байдгаараа улайчихсан тул бушуухан хаалгаа хаах гэж түлхтэл тэр хаалгыг бариад над руу алхаж, миний гараас атгаад авав.

Тэр надаас:
- Чи ганцаараа байгаа юм уу? хэмээн намуухан асуулаа.
“Тийм ээ” хэмээн би аяархан хариулав. Тэрбээр цаашаа хэн нэгэнд “Наанаа байж бай. Би одоохон” гэж хэлээд хаалга хаан дотогш орж ирлээ. Намайг тэр тэврэн авч, тэртэй тэргүй энгэрээс сугараад гарч ирсэн хөхийг минь базаж, уруулаараа миний амыг хучин авав. Түүний хэл миний аман дотор гозолзож, нэг гараараа тэр миний хөхийг базлах мөртлөө нөгөө гараараа богинохон даашинзны минь хормойг сөхөв. Миний анхны хүсэл бол түүний хацар дундуур алгадаад авмаар байсан ч тэр намайг хөдлөх аргагүй болтол хананд шахжээ. Гэвч ичгүүр тэрхэн зуур алга болж, хүсэл тачаал л оргилоод ирэв. Хөхийг минь базлахад миний хяналт бүрэн алдагдаж байгааг бүүр түүрхэн ойлголоо. Өөрийн мэдэлгүй сөхрөн суугаад түүний жинсэн өмдний цахилгааныг доош нь буулгав. Тэгээд түүний угийн том ганжинг өмднөөс нь сугалан гаргаж аваад мөхөөлдөс долоож буй мэт хэлээрээ энхрийлж эхэллээ. Миний нөхөр ингүүлэх дуртай юм л даа. Түүний аварга илд улам гантайсаар хүйсээ хүртэл босчээ. Түүнийг нь гараараа атган амандаа хийгээд толгойгоо нааш, цааш хөдөлгөж эхлэв.
Тэгтэл Батдэлгэр намайг өргөж босгоод тэвэрч аван шууд л гэр орныг маань хэзээний мэддэг хүн шиг манай унтлагын өрөө рүү алхлаа. Алхлаа ч гэж дээ, өмд нь тушаад ойр ойрхон гишгэлэн явахад түүний хав халуун ганжин нуруунд хүрч, гижиг хүргэж байв. Намайг орон дээр хаяхад нь би ухасхийн босч, яг л эмэгчин арслан шиг түүн рүү дайрч, өөрийг нь хэвтүүлээд эрхтэнг нь хөхөж гарав. Батдэлгэр шиг ийм сайхан залуугийн том эрхтэнг хөхөж байгаадаа баярлах шиг. Гэвч Батдэлгэр намайг тэрий харуулж хэвтүүлээд дөрвөн хөллүүлж, миний ал улаан ялалтын хаалга руу зантгар том ганжингаа углаад авав. Би ч байж ядсандаа орь дуу тавихад түүнд маш их тааламжтай байгаа бололтой “Сайхан байна уу, хөршийн хонгор минь? Би чамайг байлгаад өгье” гээд бүлж гарлаа. Энэ насандаа ийм сайхан таашаалыг би эдэлж байсангүй. Батдэлгэр бид хоёр хэд ч дахив даа. Тоогоо алдсан даа. Камасутрагийн бүхий л байрлалаар үзлээ. Аль ч байрлалаас Батдэлгэрийн мундаг сэлэм миний хуйнд дүрэгдэж байсан нь үнэн таашаалтай. Манай нөхрийнх Батдэлгэрийнхээс дутахгүй бүдүүн ч урт нь арай гүйцэхгүй юм байна гэдгийг ойлгов. Гэнэт утас дуугарлаа. Автал нөхөр маань байна. Онгоцны буудлаас утасдаж байв. Нэгэнт орой болсон тул манай хүн өлсөж байгаагаа дуулгах гэж утасдсан юм байжээ. Анх удаа л нөхөртөө ирж байгаад нь аймаар уур хүрэв. Батдэлгэрийг бушуухан гаргаж өгөхөд тэрбээр инээмсэглэж, “Дараа уулзаж болно биз дээ?” гэнэ. Тэр мэдээж. Одоо би нөхрийн эзгүйд тоглож байх сайхан тоглоомтой болсон юм чинь. Бушуухан усанд орж, өөр эр хүний үнэрийг арилгав. Тэгээд гарч дэлгүүрээс “Хаан” бууз нэг уутыг авлаа. Жигнүүр, бууз… Энэ хооронд Батдэлгэрийн сайхан царай, түүний аварга хэрэглэл нь бодогдоод өөрийн эрхгүй хүсэл тачаал төрөх. Нөхрийгөө ирэхээр бас түүнийг нэг ашиглахаас даа хэмээн өөрийн эрхгүй инээд хүрэн бодлоо.

Одоо нөхөр эзгүй ч дураа хангах “Батдэлгэр” гэдэг нэг тоглоомтой болсон, би. Гэнэтхэн Оргилмаа руу утасдаж, энэ тухай дуулгамаар санагдаад явчихлаа. Манай найз хүүхэн одооны хэлдэгээр бол өрх толгойлсон бүсгүй ч энэ хэргэмээсээ ер татгалзах бодолгүй явдаг хүн. Тэрбээр надад явалдсан эрчүүдээрээ сайрхаж, тэдний эрхтэний хэмжээ, чалх бас мэдээж түрийвчнийх нь нимгэн, зузааныг хэлээ цуцтал ярьдаг нэгэн билээ. Би түүнийг ойлгодоггүй, ганц бие бүсгүй сэтгэлээ тайтгаруулж зовлонгоо ярьж байна л гэж боддог байсан юм. Гэхдээ л би нөхөртөө хайртай. Салах тухай өчүүхэн ч бодолгүй байна. Гэвч нэг “хөөрхөн” тоглоомтой болсон гэж муу Оргилмаад хэлэх юм шүү.

Ийнхүү бодол бэлчээж байтал хонх дуугарав. Нөхөр ирлээ. Тэрбээр миний задгай энгэртэй даашинзыг харсанаа баярласан шинжтэй:
- Миний хайр намайг их хүлээжээ гэснээ цүнхээ үүдний өрөөнд орхиод намайг ганцхан тэврэн авч шууд л унтлагын өрөө рүү зүглэв. Би “Гал дээр хоол тавьсан байгаа ш дээ” гэсэн ч тэр тоосонгүй.

Ганцхан сурмаг хөдөлгөөнөөр даашинзыг минь хуу татахад би эхээс төрсөн биеэрээ түүний өмнө хэвтэж байлаа. Тэрбээр урьдынх шигээ эрхтэнээ ам руу хийх гэж дайрсангүй. Яг л түрүүний Батдэлгэр шиг намайг эргүүлэн, дөрвөн хөллүүлж байгаад угийн дур хүслээс минь болж бамбайж чийгтсэн уруулыг эрхтэнээрээ цөмлөн нээж, түрэмгийлэн углав. Нөхрөө ийм гал дөлтэй байсныг урьд нь мэдэрч байгаагүй санагдана. Гэвч түүний Батдэлгэрийнхээс дутахгүй бүдүүн ганжин миний сэтгэлд нийцдэг хэвээрээ байсан нь намайг баярлуулав. Түрүүн миний бодсончлон манай нөхрийн чинжаал Батдэлгэрийнхээс дутаад байхгүй урт бөгөөд бүдүүн юм гээч.

Би тэр дороо дур тавиад нөхрөөсөө аманд тавиач гэж гуйлаа. Яагаад ч юм Батдэлгэртэй тэгэх үед нэг юм дутуу санагдаад байсан нь миний дуртай мөхөөлдөс долоох, оргилуун дарс цацах тоглоом минь байжээ.

Нөхрөө дээш нь харуулж хэвтүүлээд түүн дээр буруу харан мордож хэвтэхэд миний улаахан эрхтэн нөхрийн минь сахалтай хошуун дээр таарч, түүний улаан ганжин миний аманд тулж ирэв. Нөхөр бид хоёрын хамгийн дуртай байрлал. Үнэндээ нөхрийнхөө хувьд мэдэхгүй миний хамгийн дуртай байрлал. Тэгээд таван минут болоход бид хоёр аль аль нь дахин ханалаа. Нөхрийн минь зааны хошуунаас оргилуун дарс буудах адил цэхэр цагаан шингэн бөөнөөр олгойдов.

Өөрийнх нь хэлдэг хамгийн нандин хүслээ гүйцээх хүслийг нь биелүүлэх хэрэгтэй боллоо. Түүний шингэнээ цацаад зөөлөрсөн ганжин дахин босож эхлэв. Яг энэ явцыг нүдээрээ харах сонин байдаг. Зөөлөрч унжсан эрхтэн алгуурхан томорсоор хөвчрөн босох үе янзтай. Ихэнхи хүүхнүүд үүнийг харах дуртай гэдэгт итгэж байна. Нэгэнт хөвчирч гүйцмэгц нөхөр маань миний цээжин дээр мордож суулаа. Би хоёр хөхөө хавчихад нөхөр тэр дундуур ганжингаа шургуулж аваад улайран хөдөлж эхлэв. Төд удалгүй ганжингаас цацарсан шингэн миний нүүр хүртэл үсэрлээ. Гэнэт хиншүү үнэртэх шиг болж, нөхөр бид хоёрын зугаа дуусав. Гал тогооны өрөө рүү хоёр шалдан юм уралдан гүйвэл буузны ус ширгэжээ. Гэвч бууз янзтай болсон байлаа. Нөхрөөсөө хэзээ дахин томилолтоор явахыг нь асуувал ирэх долоо хоногт Сөүл явна гэнэ ээ.
Уухай! Долоо хоног би Батдэлгэр гэдэг мангар пацааныг эдлэнэ дээ. Бас Оргилмаад онгирохоо мартахгүй юм шүү.