Мужаанаас сурсан сургамж Сургамжит өгүүллэг

Нас дээр гарч, тэтгэвэрт гарах болсон маш чадвалаг мужаан байжээ. Тэр мужаан өөрийн захиралдаа байшин барьдаг бизнесээс холдож гэр бүлтэйгээ тайван сайхан амьдрах хүсэлтэй байгаагаа хэлсэн байна.

Захирал нь чадварлаг ажилчинтайгаа цаашид хамтарч ажилахгүй болж байгаад харамсаж байгаагаа илэрхийлээд, хэрэв боломжтой бол сүүлийн удаа ганц байшин барьж өгөхийг гуйж гэнэ. Мужаан энэ саналыг “сүүлчийн удаа” гээд хүлээн авчээ.

Гэвч мужаан энэ ажлаас холдохыг хүсэж байсан учир сүүлчийн байшинг барихдаа төдийлөн анхаарал тавьсангүй. Зүгээр л хурдхан хийж дуусгахыг хүссэн байна. Мужаан өмнө ажилж байсан шигээ биш, харин гарт тааралдсан тааруухан материал ашиглаж, гарын ур дүйгээ төдийлөн гаргалгүй ажлаа дуусгасан байна.

Ингээд ажил дуусч, мужаан захирлаа дуудаж байшингаа үзүүлж гэнэ. Захирал мужааны гарт хэдэн бичиг цаас, байшингийн түлхүүр атгуулаад “Энэ бол чиний байшин, миний чамд өгч буй бэлэг” гэж хэлжээ.

Мужаан цочирдож, Яасан харамсалтай юм бэ? Хэрвээ үүнийг миний байшин гэж мэдсэн бол өмнө барьж байсан бүх байшингаас илүү гараа гаргаж хийх байсан шүү дээ гэж бодоод. Өнгөрсөн хугацаанд барьж гүйцэтгэсэн байшин, өөрийн ажлын түүхийг “маш муугаар” дуусгасандаа харамсаж байв.