Яруу найрагч Б.Эрдэнэбулганы гайхалтай шүлгүүдээс

Ээждээ
Хаанаас ч юм бэ тэр мөнхийн усийг олвол
Хайртай ээждээ өгөлгүй асгаж л орхиноо би
Орчлон ертөнцийн хаалгийг цөмөөрөө бид түлхэхээс хойш
Орь ганцааранг нь үлдээж амьдын тамд унагахгүй ээ би

Цохлоод ирдэг үйлийн үрээр ар араасаан цуварч
Цор ганцааранг нь үлдээгээд үр бид нь явчихаар
Үсэн буурал ижий минь өөрийн гараар биднийг үдсээр
Үхэлгүй хутгийг олсон ч мөнхийн шаналалд орно биз ээ

Үймүүлж сахилгагүйтэж өчнөөн хэл ам таталж зовоодог
Өнөөх гайхал Булгаа чинь өнхрөөд л таны өмнө орох юм бол
Үргүй хүн жаргадаггүй биз дээ миний ээжээ
Үнэндээ та бид хоёрт мөнхийн ус хэрэггүй биз дээ

Найздаа

Он цагийн тоосонд даруулж хэзээ нэгэн цагт
Орчлон хорвоог орхихоос хойш уйлаад яахав найзаа
Амьдрал гэдэг өөрөө хатуу байдаг болохоор
Аманд чинь ороx нулимс гашуун байна уу найз аа

Халуун зүрхнээс шиврэх гунигийн зөөлөн бороо
Хархан сормусанд бүдрэх ганцхан дусан нулимсанд
Хан хорвоогийн амьдрал бүхлээрээ багтдаг болохоор
Хайртай чинийхээ нулимсыг арчиж өгөхгүй би

Өвсний шүүдэр адил бөнжийх дуслыг арччихвал
Өөрийн гараар чиний амьдралыг бусниулчих болохоор
Сормуусан ширхэгт хуваагдах зүрхэн хээтэй нулимсыг
Солиороо нь үгүй юм бол би юу гэж арчих юм бэ?

Он цагийн тоосонд даруулж хэзээ нэгэн цагт
Орчлон хорвоог орхихоос хойш уйлаад яахав найзаа
Амьдрал гэдэг өөрөө гашуун байдаг болохоор
Аманд чинь орох нулимс шорвог байна уу найз аа

Гэрээслэл

Тэнгэр таалсан зарлигийг тэрсэлж хэн зөрчих юм бэ?
Тэргүүн гудайх цаг нэг л өдөр ирнэ ээ.
Эрлэг номун хааны нясалж орхисон хясаа
Эрт орой нэгэн цагт онох л болно оо намайг

Мөнхийн зүүдээ манах хожмын тэр цаг дор
Миний хойно үлдэгсэд харамсаж бүү гашуудаарай
Үхсний хойноос дагадаггүй үйлийн хуулийг дагаж
Өөрсдийн эдлэх зовлонгоор жаргалын cуврагаа урлаарай

Шарилыг минь тойрч зогсоод нулимсан дусал бүү унагаарай
Сайн хүн байсийм гэж хоосон бүү магтаарай
Алга дарам цаасны шажигнах чимээ ч бүү гаргаарай
Алсын аяндаа би чинь тайван явж л чадахгүй шүү

Өөжин цэнхэр хангайн минь наран ээвэр энгэрт
Өвгийн өвөгтэй минь зэрэгцүүлж нутаглуулах гэсний ч хэрэггүй
Өнгөцхөн энэ хорвоод мөнхийн бадагаа тэрлэчихээд
Өөрөө өөрийгөө гагцхүү шүлгэндээ би оршуулнаа


URL:

Сэтгэгдэл бичих